2023-02-15

Verstoppertje voor de schooltandarts- wie niet weg is, wordt gezien

‘Straks moet ik naar de tandarts, als het maar geen pijn doet’, denk je. Als een van je ouders je als kind wijsmaakte dat de tandarts eng is, bijvoorbeeld omdat kiezen boren en vullen bij hen nog zonder verdoving ging, draagt dit weinig bij aan een ontspannen houding. Sommige generaties hebben de schooltandarts nog meegemaakt, wat vaak een traumatische beleving was.

De schooltandarts werd ingevoerd tussen 1904 en 1987. Vooral in de jaren zestig en zeventig werd het witte schooltandartsbusje bij de basisschool gesignaleerd.

De schooltandarts had een slechte reputatie. Tandverzorging was niet optimaal en preventie had nog niet de aandacht die het nu wel heeft. Kinderen werden nerveus bij het zien van megagrote, uitgerolde slangen op het schoolplein. Boren en vullen van het melkgebit ging m.n. in de jaren vijftig en zestig nog zonder verdoving. Bloedende mondjes wanneer er bruut een loszittende kies of tand werd getrokken met een tang of haak, de specifieke geur en de afstandelijke behandeling, is voor velen nog springlevend. Kinderen speelden ‘verstoppertje’ voor de schooltandarts.

“Ik ben nu 69 jaar en voel me nog steeds als toen. Wachtend tot je werd geroepen, met zweet in de handen en een steen in mijn maag. Op dat moment ben ik weer kind.” (Mieke Klein Entink- Plusonline.nl)

Minister Carola Schouten van Armoedebeleid, Participatie en Pensioenen, wil een terugkeer van de schooltandarts, omdat een op de vijf kinderen nooit naar de tandarts gaat. Je mag er wel vanuit gaan dat (deze) tandartsen nu (kind)vriendelijker te werk gaan.

De angstige verhalen van de schooltandarts zijn in de tijd geplaatst en misschien wel aan jou doorgegeven. Jij kunt de ketting van het verleden doorbreken, zodat je de angst niet meer overdraagt op jouw kinderen. Dit doen we op een diepere laag in jezelf; het onderbewustzijn, als het ware een grote archiefkast van ervaringen en overtuigingen.